จากการวิจัยของนายแพทย์ไมเคิล ดี. เลวิทย์ อายุรแพทย์จากมหาวิทยาลัยมินนิโซตาเมดิคัล พบว่าตดเกิดจากการรวมตัวกันของแก้สหลายชนิด เป็นแก้สที่ไม่มีกลิ่น 99 % และที่มีกลิ่นเพียง 1 % ซึ่งเกิดจากการหมักหมมของอาหารในลำไส้ใหญ่ ทำให้เกิดแก้สพวกกำมะถันเช่น ไฮโดรเจนซัลไฟด์ ซึ่งเป็นสารที่มีกลิ่นเฉพาะตัว โดยปกติคนเราจะขับแก้สส่วนเกินออกจากร่างกายได้ 2 ทางคือการขับออกทางปากและทางทวารหนัก หากแก้สไม่ถูกขับออกจะมีการสะสมไว้ในทางเดินอาหาร ทำให้รู้สึกอึดอัด แน่นท้องดังนั้นการผายลมจึงเป็นการแก้ปัญหาของร่างกายเราอย่างหนึ่ง แก้สในร่างกายของคนเราเกิดขึ้นจาก 2 องค์ประกอบคือ
1. แก้สจากภายนอก มีมากถึงร้อยละ 90 เป็นลมที่เข้ามาทางจมูกและปาก จากการพูดหรือบริโภคอาหารซึ่งเรามักกลืนอากาศเข้าไปด้วย
2. แก้สที่เกิดขึ้นภายในร่างกาย มีเพียงร้อยละ 10 เกิดจากแบคทีเรียในลำใส้ใหญ่ทำปฏิกิริยาย่อยสลายกากอาหาร เมื่อรวมตัวกันแล้วจะเคลื่อนที่จากลำไส้ใหญ่ แม้ว่าผนังลำไส้จะดูดซึมแก้สเหล่านี้ไว้ได้ แต่บางครั้งร่างกายก็ขับแก้สเหล่านี้ออกทางไส้ตรงเพราะดูดซึมแก้สไม่ทัน หรืออาจเป็นเพราะการกินอาหารที่ก่อให้เกิดแก้สมากเช่นถั่ว นม จึงเกิดลมในท้องมากและขับออกมาเป็นตด
การผายลมบ่อย ๆ แสดงว่ามีลมหรือแก้สในท้องมาก หากลมออกมาได้ แรงดันในท้องก็จะลดลง การผายลมจึงเป็นข้อดีมากกว่าข้อเสีย เพราะหากคุณไม่ผายลมเลยแสดงว่ามีความผิดปกติ เช่นเป็นโรคลำไส้อุดตัน ดังนั้นการผายลมจึงไม่ใช่เรื่องแปลก แต่สิ่งที่ควรสังเกตก็คือเรื่องของกลิ่น หากมีกลิ่นเหม็นรุนแรง อาจบ่งบอกได้ว่าในลำไส้ของคุณมีแบคทีเรียที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพปริมาณมาก อาการของโรคบางอย่างมีผลให้เกิดการผายลมบ่อย ๆได้ เช่นผู้ที่เป็นโรคกระเพาะอาหารอับเสบ เมื่อกินอาหารเข้าไป กระเพาะไม่ทำงานและอาหารก็ไม่ถูกย่อย พอไปถึงลำไส้ใหญ่ แบคทีเรียจะมาทำหน้าที่ย่อยต่อ เมื่อย่อยมากก็จะเกิดแก้สมาก หรือคนที่ป่วยเป็นโรคนิ่วในถุงน้ำดี เมื่อถุงน้ำดีไม่ทำงานย่อยสลายไขมันไม่ได้ ทำให้ผู้ป่วยมีอาการท้องอืดและผายลมอยู่บ่อย ๆ รวมทั้งผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่ โรคตับอ่อนอับเสบ ท้องผูกล้วนเป็นสาเหตุของการผายลมบ่อย
จะเห็นได้ว่าหากเราหมั่นสังเกตตัวเราเองเมื่อมีความผิดปกติเกิดขึ้น แม้แต่การตดที่มากเกินไปเราก็ไม่ควรจะนิ่งนอนใจ รีบไปตรวจร่างกายก่อนที่จะสายเกินไป
ขอบคุณข้อมูลจากชีวจิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น